To Nigdy Nie Zadziała: Narodziny Netflix i Niesamowite Życie Pomysłu

Streszczenie

Poznaj kulisy tego, jak Netflix przeszedł z jednego z miliona pomysłów do jednego, który zrewolucjonizował branżę rozrywkową.

Po raz pierwszy współzałożyciel i pierwszy dyrektor generalny Marc Randolph dzieli się historią firmy, która wykracza poza popularną opowieść, że Reed Hastings założył firmę po tym, jak zapłacił 40 dolarów kary za spóźnienie w Blockbuster. Przeczytaj to streszczenie To Nigdy Nie Zadziała: Narodziny Netflix i Niesamowite Życie Pomysłu po pierwszoręczne spostrzeżenia z ich przedsiębiorczego podróży.

Top 20 spostrzeżeń

1. Kiedy Marc Randolph zdał sobie sprawę, że firma, dla której pracował, miała zostać przejęta, zaczął bawić się pomysłami na nowy startup e-commerce. Pomysły te obejmowały personalizowane deski do surfingu i niestandardowe kije do baseballu. Ale wszystkie zostały odrzucone przez Reeda Hastingsa jako niewykonalne.
2. Randolph i Hastings zgodzili się na pomysł wynajmu DVD pocztą. Hastings zainwestował 1,9 miliona dolarów, a Randolph poświęcił swój czas na budowę firmy. Hastings miał posiadać 70%, a Randolph 30% firmy.
3. Randolph wynajął i umeblował małe biuro przy napiętym budżecie. Ale to właśnie wtedy kupił dom na wzgórzu za milion dolarów. To wywołało ogromny niepokój o stan finansowy rodziny i w konsekwencji jeszcze bardziej zmotywowało go do zrealizowania Netflix.
4. Dla Randolpha, najlepszą częścią start-upów było to, ile problemów mógł wybrać do pracy na.Młoda firma jest na tyle mała, że pozwala ludziom pełnić wiele ról, ale jednocześnie na tyle duża, aby nie zmuszać ich do wykonywania nieodpowiednich zadań.
5. Celem Netflix było posiadanie najpełniejszej kolekcji DVD na świecie z wieloma kopiami każdego popularnego tytułu. To nie były kosztowne zapasy; to była niedroga reklama.
6. Pracownicy chcą być traktowani jak dorośli i współpracować z kolegami, których szanują. Podejście Randolpha do kultury sprowadzało się do tego: zatrudniaj świetnych talentów, daj im trudne problemy i wolność do ich rozwiązania. Lata później, Netflix sformułował to jako "Wolność i Odpowiedzialność".
7. Zadaniem lidera jest powiedzieć pracownikom, jaki jest cel, a nie mikrozarządzanie, jak tam dotrzeć. Każdy pracownik znajdzie swój własny sposób na osiągnięcie celu. Netflix nazywa to "luźno powiązane, ale ściśle związane".
8. Chociaż tydzień pracy był intensywny, była też elastyczność. Randolph pracował od 7 rano do 6 wieczorem, potem zajmował się obowiązkami rodzinymi i wracał na kilka kolejnych godzin. W każdy wtorek opuszczał biuro o 17.00, aby spędzić wieczór ze swoją żoną. Nie chciał być udanym przedsiębiorcą z nieudanym małżeństwem.
9. Gdy Netflix rozpoczął działalność w kwietniu 1998 roku, zamówienia napływały, a serwery padały w ciągu kilku godzin. Było tysiące problemów do rozwiązania, ale były to dobre problemy.
10. W startupie niezbędne jest skupienie się na jednym pomyśle.Po dwóch miesiącach przychody przekroczyły 94 000 dolarów, ale tylko 1 000 dolarów pochodziło z wynajmu, a reszta to sprzedaż DVD. Stanowiło to problem, ponieważ główną kompetencją Netflix'a były wynajmy. Randolph i Hastings zdecydowali więc zrezygnować ze sprzedaży i skupić się wyłącznie na wynajmie.
11. Gdy opublikowano zeznanie prezydenta Clintona, Netflix skorzystał na tym, oferując dostawę tego filmu na następny dzień za 2 centy. Jednak niektórzy klienci otrzymali pornografię zamiast zeznania. Było to duże ryzyko i duże niepowodzenie, za które Netflix przeprosił.
12. Hastings wyraził obawy co do strategicznego osądu i instynktów finansowych Randolph'a i zaproponował objęcie stanowiska CEO, podczas gdy Randolph zostanie prezydentem. Randolph zgodził się, że musi pozwolić Hastings'owi przejąć stery, aby zrobić to, co najlepsze dla firmy. To partnerstwo znacznie zwiększyło szanse na sukces Netflix'a.
13. Patty McCord, szefowa działu HR w Netflix, zaprojektowała procesy, które promowały wolność i kształtowały unikalną kulturę Netflix. Wprowadziła pionierskie koncepcje - takie jak nieograniczona liczba dni urlopu - które zrewolucjonizowały dziedzinę HR.
14. Netflix rozwiązał problem wynajmu dzięki modelowi subskrypcji miesięcznej, który pozwalał klientom wynajmować dyski tak długo, jak chcieli. Jednym ruchem Netflix stał się bardziej dostępnym sposobem na oglądanie filmów, a ruch na stronie wzrósł o 300%.
15. Skupienie jest kluczową bronią przedsiębiorcy.Netflix zrezygnował z wynajmu à la carte, aby skupić się na subskrypcji. Musi istnieć niezłomna gotowość do porzucenia części przeszłości, aby zrobić miejsce dla przyszłości.
16. We wrześniu 2000 roku, wartość Netflix wynosiła 100 milionów dolarów, a firma wysyłała ponad 800 000 dysków miesięcznie. Następnie pękła bańka dotcom. Firma miała szybki wskaźnik spalania w środowisku, gdzie fundusze były trudne do zdobycia, więc musiała przetrwać dzięki własnej sile.
17. Dla wielu startupów, skupienie i kreatywność początkowego zespołu pozwala im wystartować, a wzrost prowadzi do zwiększenia zatrudnienia. Następnie wielkość zespołu się zmniejsza, a wszechstronni specjaliści są zastępowani przez specjalistów. Netflix zwolnił prawie 40% swojej załogi. Mimo że było to bolesne, zatrzymał najlepszych pracowników, aby stworzyć konkurencyjną doskonałość.
18. Randolph chciał sprzedać niektóre swoje akcje Netflix, gdy firma zdecydowała się na wejście na giełdę. Aby nie wywoływać paniki, zredukował swoją rolę do producenta wykonawczego, a Hastings stał się twarzą firmy. Gdy Netflix zadebiutował na NASDAQ w maju 2002 roku, cena akcji wynosiła 16,19 dolarów. Marzenie stało się rzeczywistością, a życie Randolph'a zmieniło się na zawsze.
19. Netflix, którym Randolph uwielbiał kierować, był małym startupem z ludźmi, którzy podjęli się wielkiego wyzwania. Randolph potrafił zidentyfikować kluczowe problemy, inspirować pracowników i zrealizować swoją ideę. Kiedy firma rosła i już nie była tym samym startupem, Randolph wiedział, że nadszedł czas, aby odejść. Dziś jest mentorem dla startupów jako trener CEO.
20. Jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy pomysł jest dobry, jest jego zbudowanie, przetestowanie i sprzedaż. Jak powiedział Nolan Bushnell, współzałożyciel Atari, "Każdy, kto brał prysznic, miał jakiś pomysł. Ale różnicę robią ci, którzy wysiadają z prysznica, osuszają się ręcznikiem i robią coś z tym pomysłem".

Podsumowanie

Wszyscy uwielbiają magiczną historię powstania. Popularna historia mówi, że Reed Hastings założył Netflix, kiedy narobił sobie 40 dolarów kary w Blockbuster. Ale podróże większości wielkich firm to coś więcej niż tylko to. Ta książka opowiada historię z kuluarów o tym, jak powstał Netflix - od pomysłów Reed Hastingsa i Marca Randolpha do stania się jedną z największych firm w branży rozrywkowej.

Skomplikowane początki

W wieku 40 lat Marc Randolph odniósł już pewne sukcesy. Po świetnej karierze w marketingu założył startup, który został przejęty przez Reeda Hastingsa. W ciągu sześciu miesięcy firma Hastingsa miała przejść fuzję, która uczyniła rolę Randolpha jako wiceprezesa ds. sprzedaży zbędną. Randolph zaczął bawić się pomysłami na nową firmę opartą na handlu elektronicznym. Pomysły obejmowały personalizowane deski do surfingu czy specjalnie wykonane kije do baseballu. Każdy pomysł był omawiany podczas codziennego porannego dojazdu do pracy z Hastingsem, który nieuchronnie odrzucał go jako niewykonalny.

Ostatecznie wpadli na pomysł wypożyczania filmów przez internet.Był to czas, gdy DVD zaczynało się pojawiać jako mniejsze, smuklejsze medium, które zastąpiło masywne kasety VHS. DVD mogło zmieścić się w standardowej kopercie biznesowej, której wysyłka kosztowała tylko 32 centy. Jeśli dotarło nienaruszone, wynajem DVD przez pocztę mógłby się udać. Randolph przetestował to, wysyłając Hastingsowi CD w kopercie, które zostało dostarczone nienaruszone następnego dnia. Hastings i Randolph zgodzili się założyć firmę, która pozwoliłaby klientom wynajmować DVD pocztą. Hastings zainwestował początkowo 1,9 miliona dolarów, a Randolph zdecydował się poświęcić swój czas na budowę firmy. Hastings miał posiadać 70% firmy, a Randolph 30%.

Firma z Santa Cruz

Z początkowym kapitałem na miejscu, prace nad realizacją pomysłu rozpoczęły się na dobre. Nadszedł czas na zbudowanie zespołu i znalezienie biura. Mitch Lowe, który spędził dziesięciolecia w branży wynajmu, znał studia i rozumiał preferencje klientów, został sprowadzony ze względu na swoją wiedzę branżową. Randolph od początku był zdecydowany, że biuro musi znajdować się w Santa Cruz, a nie w sercu Doliny Krzemowej. Chciał nieco bardziej zrelaksowanego środowiska i jasnej równowagi między pracą a życiem prywatnym dla swojego zespołu. Najważniejsze jednak było to, że Randolph chciał, aby praca była blisko jego domu i rodziny.

Z początkowym finansowaniem na miejscu, Randolph znalazł małe biuro w pobliżu swojego domu. Przestrzeń została wyposażona w tanie stoły cateringowe i stare krzesła jadalniane z jego domu.Pieniądze były rozrzutnie wydawane na technologię - dziesiątki komputerów Dell i kilometry kabli ethernet. Mniej więcej w tym samym czasie, Randolph zainwestował w zakup domu o powierzchni pięćdziesięciu akrów w górach za milion dolarów. Wywołało to ogromne niepokoje dotyczące finansowego stanu rodziny. Lekarstwem było jeszcze cięższa praca nad realizacją Netflix.

Dla Randolph, jednym z najlepszych aspektów prowadzenia startupu było ogromne spektrum problemów, nad którymi mógł pracować. Na wczesnym etapie, firma jest na tyle mała, że każdy może pełnić wiele ról, ale na tyle duża, że nikt nie musi robić czegoś, co nie odpowiada jego temperamentowi czy umiejętnościom. Celem Netflix było posiadanie najpełniejszej kolekcji DVD na świecie z wieloma kopiami popularnych tytułów. To nie były drogie zapasy. To była tania reklama. W początkowym okresie nie było algorytmu decydującego o ilości zakupionych kopii danego tytułu. Obszerna wiedza branżowa Mitcha Lowe'a była algorytmem napędzającym Netflix.

Kultura Netflix

Słynna kultura Netflix nie była koniecznie produktem przemyślanego planowania. Wyłoniła się organicznie z wartości, które dzielił zespół. Netflix był okazją dla każdego, aby stworzyć miejsce pracy, o którym marzył. Podejście Randolph'a sprowadzało się w zasadzie do tego: zatrudniaj świetnych pracowników, daj im trudne problemy i wolność do ich rozwiązania.Ludzie nie są motywowani tylko przez dodatki i wynagrodzenie; to, czego naprawdę oczekują od firm, to bycie traktowanym jak dorośli, misja, w którą wierzą, dobre problemy do rozwiązania i wolność ich rozwiązywania. Chcą pracować z kolegami, których umiejętności szanują. Lata później, Netflix sformułował to jako "Wolność i Odpowiedzialność". Ludzie są zatrudniani, ponieważ są doskonali w tym, co robią, więc należy im zaufać. Rola lidera polega na tym, aby powiedzieć pracownikom, jaki jest cel, a nie jak do niego dotrzeć. Każdy członek zespołu samodzielnie wypracowuje sposób na osiągnięcie celu. Innowacje nie pochodzą z dyktatów z góry, ale wynikają z upoważnienia innowatorów do rozwiązywania problemów. Netflix nazywa tę praktykę "byciem luźno powiązanym, ale ściśle zorientowanym".

Randolph uważa, że ludzie są bardziej produktywni, gdy ich życie osobiste nie jest zdominowane przez pracę. Mimo że tydzień pracy był morderczy, istniała elastyczność. Randolph zaczynał pracę o 7 rano i pracował do 18. Po kolacji z rodziną i ułożeniu dzieci do łóżka, wracał do pracy na kilka dodatkowych godzin. Randolph zawsze starał się opuścić biuro o 17.00, niezależnie od okoliczności, aby spędzić wieczór ze swoją żoną. Nie chciał być udanym przedsiębiorcą z nieudanym małżeństwem. Do listopada 1997 roku, Netflix miał biuro, częściowo funkcjonalną stronę internetową, zapas, prototypy kopert do wysyłki, a co najważniejsze, zespół o świetnej kulturze.Uruchomienie było zaplanowane na kwiecień 1998 roku.

Dzień uruchomienia

Netflix rozpoczął działalność o 9 rano. Zamówienia napływały masowo, ale pojawiły się również tysiące nieprzewidzianych problemów. Niezdolne do obsłużenia napływu, oba serwery uległy awarii w ciągu kilku godzin. Ustawiono osiem nowych serwerów, ale one również uległy awarii w ciągu 45 minut. Zespół nawet skończyły się pudełka i tusz. Mimo wszystkich problemów, na koniec dnia były one dobrym znakiem.

Dwa miesiące po uruchomieniu, Netflix miał 24 serwery, a miesięczne przychody przekroczyły 94 000 dolarów. Ale tylko 1000 dolarów pochodziło z wynajmu, a reszta z sprzedaży DVD. Był to problem, ponieważ prawdziwą kompetencją Netflixu było wypracowanie sposobu na wynajem DVD online. Aby zachęcić do wynajmu i dotrzeć do nabywców odtwarzaczy DVD, Randolph sfinalizował umowę z Toshibą, w której każdy klient, który kupił odtwarzacz DVD, otrzymałby trzy darmowe wypożyczenia DVD. Pomogło to Netflixowi zdobyć dostęp do nowych klientów DVD i umożliwiło Toshibie pomóc klientom znaleźć dobre treści. Podobna umowa została później podpisana z gigantem branży, Sony. Niestety, mimo tych doskonałych partnerstw, wynajem nie wzrósł.

Amazon złożył ofertę przejęcia Netflixu, ale ani Hastings, ani Randolph nie byli gotowi sprzedać. Wiedzieli, że to tylko kwestia czasu, zanim Amazon zacznie sprzedawać DVD. Zdecydowali się skupić wyłącznie na biznesie wynajmu, mimo że stanowił on mniej niż 3% przychodów Netflixu.Skupienie na jednym celu jest kluczowe w startupie, a Netflix nie mógł sobie pozwolić na rozproszenia.

Świadectwo Clintona

W 1998 roku, Ameryka była zafascynowana romansem prezydenta Billa Clintona z Moniką Lewinsky. Komisja Prawnicza Izby Reprezentantów ogłosiła, że wyemituje wideo ze świadectwem Clintona w sieciach telewizyjnych. Randolph postanowił skorzystać na tym wydarzeniu, obiecując dostarczenie DVD ze świadectwem na następny dzień za dwa centy. Ten ruch stał się sensacją medialną, z szerokim pokryciem w New York Times i Wall Street Journal. Dzięki temu zdobyto ponad 5 000 nowych klientów, wydając mniej niż 5 000 dolarów. Jednak komentarze na stronie wskazywały, że coś poszło nie tak: niektórym klientom zamiast świadectwa wysłano pornografię. Było to duże ryzyko i duże niepowodzenie, za które Netflix przeprosił, oferując zwrot i wysłanie prawdziwego świadectwa Clintona. Ironia losu, żadne DVD nie zostało zwrócone.

Hastings przejmuje stery

Hastings wyraził obawy dotyczące strategicznego osądu, zatrudniania i instynktów finansowych Randolph. Hastings czuł, że te błędy będą coraz kosztowniejsze, gdy firma będzie rosła. Zaproponował, że on przejmie rolę CEO, a Randolph zostanie prezydentem. To, co powiedział Hastings, było surowe, ale Randolph wiedział, że jest brutalnie szczery. Randolph zdał sobie sprawę, że ma dwa marzenia: jedno o sukcesie Netflix, a drugie o byciu CEO.Aby jak najlepiej zadbać o interesy firmy, Randolph musiał pozwolić Hastingsowi przejąć stery. Randolph wiedział, że ich partnerstwo znacznie zwiększy szanse na sukces Netflix i stworzy firmę, na którą obaj będą dumni.

Skalowanie kultury

Wczesna kultura Netflix narodziła się z tego, jak Hastings i Randolph traktowali siebie nawzajem. Ich zasada Radykalnej Szczerości oznaczała podniesione głosy i argumentacje, aż do znalezienia optymalnego rozwiązania. Kultura Wolności i Odpowiedzialności sprawia, że pracownicy czują się zaufani i mogą dać z siebie wszystko. Większość firm zatrudniała ludzi, którzy nie wykazywali dobrego osądu, i traciła wysiłek na definiowanie wszystkiego, od artykułów papierniczych po święta, poprzez długie procesy, tylko po to, aby chronić się przed takim słabym osądem. Netflix chciał zbudować proces dla ludzi o doskonałym osądzie. Wolność i Odpowiedzialność, połączone z Radykalną Szczerością, miały być przemieniające na dłuższą metę. Ale wraz z rozwojem firmy pojawiło się pytanie, jak to skalować. Tutaj pojawiła się Patty McCord, szefowa działu HR w Netflix. Zaprojektowała procesy, które promowały wolność i kształtowały unikalną kulturę Netflix. Patty McCord wprowadziła takie koncepcje jak nieograniczony urlop i zwrot kosztów oparty na zaufaniu, które ostatecznie zrewolucjonizowały dziedzinę HR.

Rozwiązanie problemu wypożyczania DVD

W Netflix następowała większa zmiana.Wraz z rozwojem firmy, przekształcała się ona z zespołu pełnego pasji generalistów w zespół zatrudniający profesjonalistów. Decyzja o zaprzestaniu sprzedaży i skupieniu się na wynajmie spowodowała duże straty finansowe dla firmy przez wiele miesięcy. Jeśli w magazynie leżały bezczynnie tysiące płyt DVD, zespół pomyślał, dlaczego nie umieścić ich na półkach klientów? Model subskrypcji miesięcznej pozwoliłby klientom wynajmować kilka płyt na raz na dowolny okres czasu. Mogliby zwrócić płytę i otrzymać następną pocztą. W jednym ruchu, Netflix stał się bardziej dostępnym sposobem oglądania filmów niż jazda do najbliższego sklepu Blockbuster. Ludzie pokochali pomysł miesięcznego okresu próbnego, a 90% tych, którzy kliknęli na reklamę subskrypcji, podało informacje o karcie kredytowej. Wskaźniki zapisów znacznie się poprawiły. Randolph mówi, że nie było szans na wprowadzenie tego modelu wynajmu podczas tworzenia Netflix. Nikt nie mógł przewidzieć, które pomysły odniosą sukces, a które nie. Kiedy nikt nie wie niczego na pewno, trzeba zaufać sobie, przetestować pomysły i być gotowym na porażkę. Subskrypcja zwiększyła ruch na stronie o 300%.

Skupienie jest kluczową bronią przedsiębiorcy. Historia Netflix to historia niezłomnej gotowości do porzucenia części przeszłości, aby zrobić miejsce dla przyszłości.Nazwali to Zasadą Kanadyjską, która wynikała z pomysłu, że podczas gdy ekspansja do Kanady mogła wydawać się łatwym i zyskownym pomysłem na krótką metę, mogła faktycznie rozpraszać biznes, rozcieńczać jego skupienie i zagrażać długoterminowemu wzrostowi.

Celem Netflix'a było pomóc ludziom znaleźć filmy, które kochają. Ale znalezienie filmów w sklepie internetowym było trudne. Randolph i Hastings pracowali z zespołem, aby znaleźć sposób na rekomendowanie filmów na podstawie historii oglądania użytkownika. Problem polegał na tym, że istniało nieskończenie wiele czynników wpływających na ustalenie podobieństw między filmami. Początkowo stworzyli algorytm, który rekomendował filmy na podstawie wspólnych wzorców wynajmu między użytkownikami. Ostatecznie, wymyślili model, w którym użytkownicy mogli recenzować filmy, a silnik rekomendacji dokonywał prognoz na podstawie tych jakościowych recenzji. Algorytm Cinematch był początkiem legendarnego systemu rekomendacji Netflix'a.

Pęknięcie bańki dot com

We wrześniu 2000 roku, Netflix był wart 100 milionów dolarów, miał 200 000 płacących klientów i wysyłał ponad 800 000 dysków miesięcznie. Wtedy pękła bańka Dot Com, a akcje technologiczne runęły. Miesięczny darmowy okres próbny oznaczał, że Netflix spalał gotówkę z góry i odzyskiwał ją później w miesięcznych ratach. Szybkie tempo spalania gotówki w środowisku, gdzie finansowanie było trudne do zdobycia, było dalekie od idealnej sytuacji.Hastings i Randolph zaoferowali sprzedaż Netflix Blockbusterowi za cenę 50 milionów dolarów, ale zostali odrzuceni. Nie było żadnych źródeł finansowania ani możliwości wyjścia z sytuacji poprzez sprzedaż. Jeśli firma miała przetrwać, musiała to zrobić dzięki własnej sile.

Netflix był na dobrej drodze do zdobycia 500 000 użytkowników do końca 2001 roku. Ale desperacko potrzebował ścieżki do stania się rentownym. Skupiono się na usprawnieniu usługi, stosując Zasadę Kanadyjską i poprawiając efektywność. Pomimo tych wysiłków, stało się jasne, że muszą dokonać głębokich cięć budżetowych bez hamowania wzrostu. Prawie 40% pracowników firmy straciło pracę. Chociaż zwolnienia były bolesne, firma stała się bardziej szczupła, skoncentrowana i kreatywna. Zatrzymanie tylko najlepszych pracowników stworzyło kulturę konkurencyjnej doskonałości. Jest to wzorzec, który zwykle obserwuje się w startupach. Skupienie i kreatywność początkowego zespołu pozwala mu wystartować, a wzrost przynosi więcej zatrudnienia. Następnie następuje redukcja rozmiaru zespołu, a misja jest kontynuowana na barkach nowych specjalistów, którzy zastąpili wykwalifikowanych generalistów z przeszłości. W maju 2002 roku Netflix osiągnął 1 milion subskrybentów.

Randolph rezygnuje

Biorąc pod uwagę swoją sytuację finansową, Randolph chciał sprzedać niektóre swoje akcje Netflix, gdy firma poszła na giełdę. Aby to zrobić i nie wywołać paniki, zrezygnował ze swojego poprzedniego tytułu i miejsca w zarządzie.Randolph zredukował swoją rolę do Producenta Wykonawczego, a Hastings stał się twarzą firmy. Netflix został wpisany na NASDAQ w maju 2002 roku, a cena akcji wynosiła 16,19 dolarów. Marzenie stało się rzeczywistością. Życie Randolpha na zawsze się zmieniło.

W ciągu siedmiu lat firma zdołała znacząco się przekształcić. Randolph stopniowo przekazywał większość swojej roli innym dyrektorom. Zdał sobie sprawę, że to, co naprawdę uwielbiał, to prowadzenie małych firm z inteligentnymi ludźmi, którzy razem podejmowali ogromne wyzwania. Potrafił zidentyfikować kluczowe problemy, inspirować ludzi do nawet obniżenia pensji i realizować pomysły. Chociaż były to kluczowe umiejętności w startupie i cieszył się z jazdy, Netflix już nie był taki. Nadszedł czas, aby Randolph odszedł. Netflix wynajął teatr Los Gatos, aby hucznie pożegnać swojego współzałożyciela. Zgodnie z tradycją Netflix, była to prawdziwa celebracja.

Dzisiaj Netflix ma ponad 150 milionów subskrybentów na całym świecie i zdefiniował na nowo sposób, w jaki ludzie konsumują rozrywkę. Randolph teraz mentoruje startupy jako trener CEO.

Według Randolpha, jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy pomysł jest dobry, jest zbudowanie go, przetestowanie go i sprzedanie go. Jak powiedział Nolan Bushnell, współzałożyciel Atari, "Każdy, kto brał prysznic, miał pomysł. Ale to ludzie, którzy wychodzą z prysznica, osuszają się i robią coś z tym, robią różnicę".